Σχετικά με τον Biafra και τον πόλεμο Biafran - τις αλήθειες που πρέπει να γνωρίζετε

Σχεδόν πενήντα χρόνια μετά τον πόλεμο που σχεδόνέσπασε τη Νιγηρία, ο Biafra ξαναγυρνά από τη σκόνη και φέρνει στη ζωή μερικές νεκρές και ξεχασμένες αλήθειες και γεγονότα για τον πόλεμο. Μερικές θεωρίες της απόσχισης υπογραμμίζουν ένα γενικό δικαίωμα αποσύνδεσης για οποιονδήποτε λόγο ("Θεωρία της επιλογής"), ενώ άλλοι τονίζουν ότι η απόσχιση πρέπει να θεωρείται μόνο για την αποκατάσταση σοβαρών αδικιών ("Just Cause Theory").

Είναι επομένως στη βάση ενός ή και των δύοαυτές τις θεωρίες που ορισμένα έθνη αποφάσισαν να ξεφύγουν από το ότι ήταν κάτω από έναν κανόνα. Το Πακιστάν και το Μπαγκλαντές ξέσπασαν από την Ινδία, το Σουδάν χωρίστηκε στο Νότιο Σουδάν και το Σουδάν, το Βασίλειο της Μαλάγια είχε επίσης τα δικά του ζητήματα που οδήγησαν στη διαίρεση της χώρας σε διάφορες χώρες που ονομάζονται Σιγκαπούρη και Μαλαισία. Αφού πολέμησε και έχασε την πρώτη φορά, ο Biafra επικαλείται τη σοβαρή αδικία ως κύριο λόγο για την αναζωπύρωση της ατζέντας του για ξεσπάσματα και για την προετοιμασία του να αγωνιστεί για διαδοχή.

Ποιοι είναι οι Biafrans;

όταν μιλάς για το Biafrans που μιλάςοι κάτοικοι της νοτιοανατολικής Νιγηρίας που είναι κυρίως οι Igbos. Η ομάδα επιδίωκε την επιθυμία τους για απόσχιση λόγω οικονομικών, εθνοτικών, πολιτιστικών και θρησκευτικών εντάσεων μεταξύ των διαφόρων λαών της Νιγηρίας.

Το Biafra ως περιοχή υπήρχε πολύ πριν από τηντη συγχώνευση και την ανεξαρτησία της Νιγηρίας ως δημοκρατίας, αλλά θα ειπωθεί ότι η ομάδα ήρθε πλήρως στο προσκήνιο στις 30 Μαΐου 1967, όταν δημοσίως κήρυξε την απόσχιση της από τις δεσμευτικές δυνάμεις της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Νιγηρίας.

Το έθνος Biafran είχε συνολικά 25 επαρχίες που κάλυπταν τα ακόλουθα Νιγηριανά κράτη: Abia, Anambra, Delta, Ebonyi, Imo, Bayelsa, Ποτάμια, Cross River με το κράτος Enugu να υπηρετεί ως πρωτεύουσα του.

Λίγα είναι γνωστά για την κυριολεκτική έννοια τουλέξη Biafra. Ωστόσο, πιστεύεται ευρέως ότι η λέξη Biafra πιθανότατα προέρχεται από την υποομάδα Biafra ή Biafada της εθνοτικής ομάδας Tenda που κατοικεί κυρίως στη Γουινέα-Μπισσάου. Ο Chukwuemeka Odumegwu Ojukwu, ο οποίος ήταν τότε ο στρατιωτικός κυβερνήτης της Ανατολικής Περιφέρειας και τον είδε επίσης ο λαός Igbo ως «ο άνθρωπος στην εξουσία», είχε εντολή από τη Συμβουλευτική Συνέλευση του Biafrans να δηλώσει στην ανατολική Νιγηρία ελεύθερο κυρίαρχο και ανεξάρτητο κράτος με το όνομα και τον τίτλο "η Δημοκρατία του Biafra".

Ως έθνος που είναι έτοιμο για ανεξαρτησία, τονέα ομάδα είχε τη σημαία της των οποίων τα χρώματα ήταν Κόκκινο, Μαύρο και Πράσινο. Ο συνδυασμός χρωμάτων ονομάζεται μερικές φορές χρώματα Panafrican. Το κόκκινο αντιπροσωπεύει τον ενθουσιασμό και τη θυσία-προθυμία του λαού και για τον αγώνα για ανεξαρτησία και δίνοντας αίμα, το μαύρο σημαίνει τον λαό και την αντοχή του και πράσινο για τη γόνιμη γη. Είχε επίσης ένα δικό του νόμισμα που ονομάζεται Λίβρες Biafran και Shilling, ένας εθνικός ύμνος και υπόσχεση.

Ο πόλεμος Biafran: Σύντομη περιγραφή

Ο πόλεμος του Biafran που συγκλόνισε τη χώρα για έναη περίοδος των 30 μηνών ήταν μια συλλογική τραγωδία που έφερε το Νιγηριανό Έθνος στο χείλος της αποσύνθεσης και το άφησε σε ένα ίχνος της απερίσκεπτης καταστροφής εκατομμυρίων ζωών και περιουσιών. Όπως προαναφέρθηκε, ο πόλεμος προκάλεσε οικονομικές, εθνοτικές, πολιτιστικές και θρησκευτικές κρίσεις κυρίως μεταξύ της Βόρειας και της Ανατολικής Νιγηρίας.

Σε μια προσπάθεια να ασκηθεί η εξουσία στις 15 Ιανουαρίου 1966,κάποια ομάδα στρατιωτικών αξιωματικών, οι οποίοι κατά κύριο λόγο αποτελούσαν την Igbos συνωμοσίασαν και δολοφόνησαν 30 κορυφαίες πολιτικές προσωπικότητες οι οποίες, από την άλλη πλευρά, ήταν κυρίως Βόρειοι. Μεταξύ αυτών που δολοφονήθηκαν ήταν ο Sir Abubakar Tafawa Balewa ο οποίος ήταν τότε ο πρωθυπουργός της χώρας και ο Sir Ahmadu Bello ο οποίος ήταν τότε ο βόρειος πρωθυπουργός. Άλλοι περιλαμβάνουν τον Αρχηγό Σ.Ι. Ακιντόλα, επικεφαλής Festus Okotie-Eboh μεταξύ άλλων στρατιωτικών αξιωματικών.

Αυτό το πραξικόπημα, αν και Κακή πραγματοποιήθηκε, θεωρήθηκε ωςμια διαμαρτυρία ενάντια στη βόρεια περιοχή και ως εκ τούτου η παρόρμηση για αντίποινα έγινε επικείμενη. Στις 29 Ιουλίου 1966, ένα αντίθετο πραξικόπημα υπό την ηγεσία του υπολοχαγού Μουρτάλα Μουχάμετ και πολλών άλλων βόρειων αξιωματικών είδε τη θανατηφόρα καταστροφή των ανθρώπων του Igbo. Συγκεντρώθηκε ότι τουλάχιστον 30.000 Igbos σκοτώθηκαν. Άνθρωποι όπως ο Γενικός Γραμματέας J.T.U. Ο Aguyi-Ironsi, τότε αρχηγός του κράτους, ο συνταγματάρχης Francis Adekunle Fajuyi, ο οποίος ήταν ο στρατιωτικός κυβερνήτης της δυτικής περιφέρειας, και άλλοι στρατιωτικοί αξιωματούχοι είδαν το τέλος τους κατά τη διάρκεια του αντίθετου πραξικοπήματος.

Έχοντας καταγγείλει σειρά δολοφονιών του λαού τηςαπό τους βορείους, πρώτα στις σφαγές του 1945 και του 1953 στο Jos και Kano αντίστοιχα, το δεύτερο τον Ιούλιο του 1966, ο Biafrans επέλεξε τελικά το μέρος της ανεξαρτησίας από τη μητρική χώρα Νιγηρία. Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση κάτω από τον πρόσφατα ορκωτό στρατιωτικό ηγέτη Yakubu 'Jack' Gowon επέλεξε να μην δώσει χώρο για απόσπαση οποιουδήποτε ομίλου, διότι μπορεί να προκαλέσει άλλες ομάδες να αγωνιστούν για ανεξαρτησία οδηγώντας έτσι στην πλήρη καταστροφή του της ένωσης του έθνους, και έτσι ήρθε ο πόλεμος που ξεκίνησε από τις 6 Ιουλίου 1967 και διήρκεσε μέχρι τις 15 Ιανουαρίου 1970.

Ο πόλεμος του Biafran: Μικρότερα γνωστά γεγονότα

Ακολουθεί μια λίστα με λιγότερο γνωστά γεγονότα για τον Biafra και τον πόλεμο Biafran.

1. Ο Biafrans αντιλαμβανόταν τη Νιγηρία στη συνέχεια υπό μια στρατιωτική δικτατορία ως νεοκλωνικό κράτος κάτω από το "Σκιασμένο σίδερο του πρώην αποικιακού του πλοιάρχου - Βρετανία"

2. Η σύνοδος κορυφής των στρατιωτικών ηγετών στο Aburi της Γκάνας τον Ιανουάριο του 1967, η οποία είχε ως στόχο την επίλυση των διαφωνιών και συνέστησε τη δημιουργία μιας βασικής συνομοσπονδίας περιφερειών, αποδείχτηκε πηγή διαμάχης μεταξύ της κυβέρνησης της Νιγηρίας και της Biafrans

3. Προκειμένου να αποδυναμωθεί η δύναμη της Ανατολής και να διατηρηθεί σε μια ενοποιημένη χώρα της Νιγηρίας, δημιουργήθηκαν 12 κράτη στις 27 Μαΐου 1967

4. Ένας από τους άμεσους λόγους για το πρώτο πραξικόπημα ήταν η εθνική απογοήτευση με τους διεφθαρμένους και εγωιστές πολιτικούς, καθώς και η ανικανότητά τους να διατηρούν το νόμο και την τάξη και να εγγυώνται την ασφάλεια ζωής και περιουσίας.

5. Κατά τη διάρκεια του πολέμου, η ομοσπονδιακή κυβέρνηση έλαβε στρατιωτική βοήθεια από τη Βρετανία ΗΠΑ και εν μέρει από το Ισραήλ, ενώ ο Biafrans κέρδισε τη στήριξη από τη Γαλλία και αργότερα από το Ισραήλ. Άλλος εξοπλισμός όπως ο Κόκκινος Διάβολος και άλλα πολεμικά πλοία που χρησιμοποίησε ο Biafrans στον πόλεμο παράχθηκαν με την εφευρετικότητα των μηχανικών και στρατιωτών της Biafran.

6. Ο Biafrans πέρασε τον πόλεμο των 30 μηνών για την πείνα και την πείνα, ενώ οι νιγηριανοί στρατιώτες απολάμβαναν ταχεία προώθηση και αύξηση μισθών καθ 'όλη τη διάρκεια του πολέμου.

7. Η σύλληψη της πρωτεύουσας της επαρχίας Owerri (ένα από τα τελευταία οχυρά του Biafran) από τις δυνάμεις της Νιγηρίας και η εξαφάνιση του Ojukwu στην Ακτή του Ελεφαντοστού οδήγησε στη συνολική παράδοση του έθνους Biafran στις 11 Ιανουαρίου 1970.

8. Αρκετοί Νιγηριανοί έκαναν μεγάλα βήματα για να διασφαλίσουν ότι ο πόλεμος είχε ανασταλεί. Ένας από αυτούς είναι ο Wole Soyinka ο οποίος επισκέφθηκε τον στρατιωτικό διοικητή της Ανατολικής Περιφέρειας Chukwuemeka Odumegwu Ojukwu στο Enugu τον Αύγουστο του 1967 για να αποτρέψει τον πόλεμο και ως εκ τούτου τέθηκε σε απομόνωση για περίπου δύο χρόνια.

9. Ο πόλεμος είδε το θάνατο 1-3 εκατομμυρίων αμάχων και πάνω από 50.000 θύματα στρατιωτικών στρατιωτών τόσο από τη στρατιωτική δύναμη της Νιγηρίας όσο και από τους πολεμιστές του Biafran.

10. Με τον πόλεμο που τελείωσε πριν από 45 χρόνια και όλες οι σκέψεις της θρυλικής χώρας ξεχάστηκαν, φαίνεται ότι ο όμιλος Biafran δεν είναι νεκρός, αφού βλέπει την ξαφνική άνοδο κάποιων από αυτές τις ομάδες τόσο στη Νιγηρία όσο και στο εξωτερικό. Σήμερα, ο αγώνας μπορεί να έχει τελειώσει, αλλά το ραδιόφωνο Biafra εξακολουθεί να θυμίζει στους ανθρώπους τι έχασαν και τα πράγματα που εγκατέλειψαν. Αυτό κάνει μόνο κάποιον να αναρωτιέται πόσο καιρό θα είναι πριν ο λαός του Biafra να ανασηκωθεί ξανά στα όπλα και να πάρει αυτό που αισθάνονται ότι ήταν άδικα στερημένοι.