Top 10 πιο διεφθαρμένους ηγέτες που έζησαν ποτέ - όλοι εσείς πρέπει να ξέρουν

Οι διεφθαρμένοι ηγέτες βρίσκονται σε όλο τον κόσμο σε όλουςτα έθνη του κόσμου, συμπεριλαμβανομένης της Αμερικής, της Αφρικής, της Ασίας και της Ευρώπης - όλα είναι ένοχοι διαφθοράς, αλλά αυτά τα λίγα που αναφέρονται παρακάτω είναι εξαιρετικά τοποθετημένα στον δέκα κατάλογο για έναν ειδικό λόγο που θα ανακαλύψετε.

Αυτοί οι διεφθαρμένοι ηγέτες κρίθηκαν ένοχοι πράξεωντης δωροδοκίας - δωροδοκία, εκβίαση, νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες, λεηλασίες, υπεξαίρεση δημόσιων κονδυλίων, κατάχρηση της δημοκρατίας ή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, εκλογική εγκληματικότητα, απάτη. Εδώ είναι οι δέκα πιο διεφθαρμένοι ηγέτες όλων των εποχών.

Κορυφαίοι 10 πιο διεφθαρμένοι ηγέτες στον κόσμο

10. Arnoldo Alemán, Πρόεδρος της Νικαράγουα (1997 - 2002)

Ήταν ο 81ος πρόεδρος του έθνους της Κεντρικής Αμερικής και κυβέρνησε για 5 χρόνια.

Παρά την κακή κατάσταση της χώρας του, ArnoldoΟ Alemán λεηλάτησε εκατομμύρια δολάρια και συνελήφθη λίγο μετά την άσκηση των καθηκόντων του, σε κατηγορίες διαφθοράς που αφορούσαν 100 εκατομμύρια δολάρια κρατικών κεφαλαίων, σύμφωνα με το BBC.

Χρησιμοποιώντας εταιρείες κελύφους και δόλιες επενδύσειςστους λογαριασμούς του Παναμά και των Ηνωμένων Πολιτειών, ο Alemán μπόρεσε να πλύνει τα κεφάλαια του έθνους που δαπανά επίσης για την αγορά περιουσιακών στοιχείων υψηλής αξίας, περιλαμβανομένων των ακινήτων και των πιστοποιητικών κατάθεσης.

Μαζί με ορισμένα μέλη της οικογένειάς του και άλλους πρώην υπουργούς, καταδικάστηκε σε ποινή φυλάκισης 20 ετών, καταδικάστηκε σε ξέπλυμα χρημάτων, απάτη, υπεξαίρεση και εκλογικά εγκλήματα.

Ωστόσο, ο Alemán απελευθερώθηκε κρυφά τον Ιανουάριο του 2009, όταν μια αμφισβητούμενη δικαστική απόφαση ανέτρεψε τις κατηγορίες διαφθοράς και τον άφησε ελεύθερο.

Η απελευθέρωσή του λέγεται ότι επηρεάστηκε από μια μυστική συμφωνία κατανομής ισχύος με τον σημερινό πρόεδρο της χώρας, Ντάνιελ Ορτέγκα.

Εν τω μεταξύ, το μοναδικό περιουσιακό στοιχείο που ανακτάται μέχρι τώραο πρώην πρόεδρος ήταν η κατάπτωση και ο επαναπατρισμός περιουσιακών στοιχείων του Αλεμάν κατά περίπου 2,7 εκατομμύρια δολάρια στην κυβέρνηση της Νικαράγουα (από τις Ηνωμένες Πολιτείες) το 2004.

9. Pavlo Lazarenko, πρωθυπουργός της Ουκρανίας (1996-1997)

Ο πρώην και ο 5ος πρωθυπουργός της Ουκρανίαςδήθεν υπεξαίρεσε μεταξύ $ 114 - $ 200 εκατομμυρίων στο 1 έτος της θητείας του. Αυτό αποκαλύφθηκε σε μια επίσημη αρίθμηση από το Ηνωμένο Έθνος που έδειξε ότι 200 ​​εκατομμύρια δολάρια ήταν syphoned από τον Pavlo Lazarenko (μισό εκατομμύριο κάθε μέρα).

Οργάνωσε τα κεφάλαια μέσω διαφόρων τραπεζώνλογαριασμούς στην Πολωνία, την Ελβετία και την Αντίγκουα και πλύθηκε μερικά από τα μετρητά μέσω μιας εταιρείας κελύφους στις Ηνωμένες Πολιτείες, που χρησιμοποιείται για την αγορά διαφόρων ακινήτων.

Ο Lazarenko κρατήθηκε από τις ελβετικές αρχές το 2008, αλλά απελευθερώθηκε με εγγύηση ύψους 3 εκατομμυρίων δολαρίων.

Εντούτοις, όταν η ελβετική κυβέρνηση αρνήθηκε όλουςασυλία, έφυγε στο Ηνωμένο Κράτος όπου συνελήφθη και πάλι για αθέμιτη είσοδο και στη συνέχεια κατηγορήθηκε για 53 συνωμοσίες, ξέπλυμα χρημάτων, σύρμα απάτης και διακρατική μεταφορά κλεμμένων περιουσιακών στοιχείων. καταδικάστηκε σε ποινή φυλάκισης 8 ετών το Δεκέμβριο του 2009 από δικαστήριο της Καλιφόρνια με χρηματική ποινή άνω των 9 εκατομμυρίων δολαρίων και απώλεια αξίας 22,8 δολ.

Ο Lazarenko δεν ολοκλήρωσε ποτέ τη φυλάκισή του. Απελευθερώθηκε από την ομοσπονδιακή φυλακή των ΗΠΑ το Νοέμβριο του 2012 και μέχρι στιγμής η κυβέρνηση της Ουκρανίας εξακολουθεί να ανακτά μερικά από τα κλεμμένα χρήματα που απομένουν στο Λιχτενστάιν (ποσό απροσδιόριστο), Αντίγκουα και Μπαρμπούντα (87,1 εκατομμύρια δολάρια), ΗΠΑ (271 εκατομμύρια δολάρια), Γκέρνσεϊ 150 εκατομμύρια δολάρια), τη Λιθουανία (29 εκατομμύρια δολάρια) και την Ελβετία (5,4 εκατομμύρια δολάρια).

8. Alberto Fujimori, Πρόεδρος του Περού (1990-2000)

Περιγραφόμενος ως αυταρχικός ισχυρός και γιος ενός Ιάπωνα μεταναστών, ο Alberto Fujimori, ο οποίος ήταν ο 45ος Πρόεδρος του Περού, κυβέρνησε το έθνος για 10 χρόνια.

Αν και πιστώθηκε για πολλές καλές πράξεις, όπως η συντριβή των εξεγερμένων εξεγέρσεων και η διάσωση της χώρας από την οικονομική κατάρρευση, δήθεν είχε λεηλατήσει πάνω από 600 εκατομμύρια δολάρια σε δημόσιο ταμείο.

Όταν ξέσπασε ένα σκάνδαλο δωροδοκίας το 2001 κατά τη διάρκεια της τρίτης θητείας του, ο Fujimori προσπάθησε να παραιτηθεί μέσω φαξ αλλά απορρίφθηκε από το Κογκρέσο της χώρας, το οποίο επέμεινε ότι πρέπει να απομακρυνθεί από την απαγόρευση.

Μετά από τέσσερα χρόνια στην εξορία, συνελήφθη στο2005 στο δρόμο του προς τη Χιλή και εκδιώχθηκε πίσω στο Περού για να αντιμετωπίσει μια ιστορική δίκη και του δόθηκε μια συνολική φυλάκιση 21 ετών για πολυάριθμες κατηγορίες, συμπεριλαμβανομένης της δωροδοκίας και του μοσχεύματος.

Μέχρι στιγμής, δεν έχει ανακτηθεί κανένα στοιχείο που συνδέεται άμεσα με το Fujimori.

7. Jean-Claude Duvalier, Πρόεδρος της Αϊτής (1971 - 1986)

Κατά τη δεκαετία του περασμένου έτους, ο πρώην πρόεδρος της Αϊτής Jean-Claude Duvalier και οι φίλοι του φέρονται να συγκεντρώθηκαν μεταξύ 300 και 800 εκατομμυρίων δολαρίων, τοποθετώντας τον στον αριθμό 7 στον κατάλογο των πιο διεφθαρμένων ηγετών.

Ο Duvalier κληρονόμησε την προεδρία της Αϊτής (ηλικίας 19 ετών) μετά τον θάνατο του πατέρα του, Francois "Papa Doc" Duvalier.

Η μικρή χώρα είναι γνωστή ως μία από τις φτωχότερες, ωστόσο το αμερικανικό Υπουργείο Εμπορίου ανέφερε ότι το 64% των εσόδων της κυβέρνησης είχε καταχραστεί.

Κατά τη διάρκεια του καθεστώτος του, το αίμα που αγοράστηκε από τους δωρητές της Αϊτής για 5 δολάρια μια πίντα πωλήθηκε στους Αμερικανούς για 35 δολάρια μια πίντα, συμπεριλαμβανομένων εκατομμυρίων που διοχετεύτηκαν μέσω της πώλησης ναρκωτικών και των τμημάτων του σώματος.

Έγινε «Πρόεδρος για τη ζωή» το 1985 μετά από ένατο δημοψήφισμα υποστηρίχθηκε από το 99,9% του πληθυσμού, αλλά ο Duvalier εξαλείφθηκε από μια εξέγερση το 1986 και έφυγε στη Γαλλία όπου παρέμεινε στην αυτοεπιβαλλόμενη εξορία για 25 χρόνια.

Ο ερημίτης συνελήφθη αμέσως όταν ξαφνικά επέστρεψε το 2011 και κατηγορήθηκε για διαφθορά και υπεξαίρεση.

Ισχυρίστηκε ότι δεν είναι ένοχος, αλλά η υπόθεση δεν συνέχισε ποτέ επειδή πέθανε από καρδιακή προσβολή τον Οκτώβριο του 2014 στην ηλικία των 63 ετών.

Τα περιουσιακά στοιχεία που ανακτήθηκαν συμπεριλαμβάνουν μια υπόθεση που προσβάλλεται στην Ελβετία (ύψους 6,5 εκατομμυρίων δολαρίων) και τα περιουσιακά στοιχεία του Duvalier που τηρούνται στο όνομα του ιδρύματος Brouilly.

6. Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς, Πρόεδρος της Σερβίας / Γιουγκοσλαβίας (1989 - 2000)

Στα 11 χρόνια του ως Προέδρου της Σερβίας (1990 -1997), τότε Πρόεδρος της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας, γνωστός για τον ρόλο του στους πολέμους της Γιουγκοσλαβίας, όπου προήδρευσε το χάος και τη μαζική δολοφονία στο Κοσσυφοπέδιο, την Κροατία και τη Βοσνία στη δεκαετία του 1990.

Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του, ο Μιλόσεβιτς φέρεται να υπεξαίρεσε πάνω από 1 δισεκατομμύριο δολάρια και όπως ανέφερε το The Guardian το 2001, η κεντρική τράπεζα της Γιουγκοσλαβίας εξέφρασε την εικασία ότι έχουν ληφθεί 4 δισεκατομμύρια δολάρια.

Οι εμπλεκόμενοι και οι στενοί συγγενείς του πιστεύοντανέχουν πλέξει εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια μέσω δεκάδων κυπριακών εταιρειών-μερών, με το μονοπάτι να δείχνει στην Ελβετία, την Ελλάδα, τη Γαλλία, τη Γερμανία, την Ιταλία, το Λίβανο, το Ισραήλ, τη Ρωσία, την Κίνα, τη Βρετανία, το Λιχτενστάιν και τη Νότια Αφρική.

Ο Μιλόσεβιτς, που χαρακτηρίστηκε ως ένας από τους πιο διεφθαρμένους ηγέτες στον κόσμο, δεν έζησε ποτέ τη δικαστική του δίκη αφού κατηγορήθηκε για υπεξαίρεση.

Επίσης, κατηγορήθηκε από το ICTY για εγκλήματα πολέμου και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας.

Αφού πέθανε από καρδιακή προσβολή τον Μάρτιο του 2006, δεν σημειώθηκε ανάκαμψη στοιχείων ενεργητικού, παρά το ποσό που κηρύχθηκε κλεμμένο.

5. Zine Al-Abidine Ben Ali, Πρόεδρος της Τυνησίας (1987 έως 2011)

Ο Ben Ali έγινε ο δεύτερος πρόεδρος της ΤυνησίαςΤον Νοέμβριο του 1987 μετά την απομάκρυνση του προέδρου Habib Bourguiba σε ένα ατρόμητο πραξικόπημα και προχώρησε στην κυριαρχία της αφρικανικής χώρας για 23 χρόνια κατ 'ευθείαν - ένας χρόνος που φέρεται να υπεξαίρεσε μεταξύ 1 δις και 2,6 δισεκατομμυρίων δολαρίων τον χαρακτηρίζοντάς τον αριθμό 5 στον κατάλογο των πιο διεφθαρμένων ηγετών ο κόσμος.

Εν τω μεταξύ, υπό τη διοίκησή του, τη χώρασημείωσε αύξηση 5% στο ΑΕΠ. Παρά τις προσπάθειές του να μειώσει κατά το ήμισυ το ποσοστό φτώχειας της χώρας (από 7,4% το 1990 σε εκτιμώμενο 3,8% το 2005), παρατηρήθηκε υψηλό ποσοστό ανεργίας, φτωχές αγροτικές και αστικές περιοχές και συνεχίστηκε η καταστολή.

Αυτό οδήγησε σε αυξανόμενη αναταραχή και μια περίεργη περίπτωση ήταν αυτή των 26 ετών που έβαλαν τον εαυτό τους στη φωτιά μετά την παρενόχληση των τοπικών αστυνομικών.

Το περιστατικό προκάλεσε μαζική διαμαρτυρία, αναγκάζοντας τον BenΟ Ali και η σύζυγός του να εγκαταλείψουν τη χώρα για να ζητήσουν άσυλο στη Σαουδική Αραβία (η ίδια πόλη Idi Amin της Ουγκάντα ​​έζησε στην εξορία πριν από το θάνατό του το 2003) όπου ζουν σήμερα.

Έγινε έρευνα για τον πλούτο του Μπεν Αλίστη νέα κυβέρνηση που κατασχέθηκε τα περιουσιακά του στοιχεία και σε 114 μέλη της οικογένειάς του, συμπεριλαμβανομένων 550 ακίνητα, 48 σκάφη, 40 χαρτοφυλάκια μετοχών, 367 τραπεζικοί λογαριασμοί και πάνω από 400 επιχειρήσεις - όλα αξίας 13 δισεκατομμυρίων δολαρίων αναφέρθηκαν ότι είναι πάνω από το ένα τέταρτο της Τυνησίας ΑΕΠ του 2011.

Ο Ben Ali και η σύζυγός του καταδικάστηκαν σε μια Τυνησίαερήμην δικαστηρίου και καταδικάστηκε σε 35 χρόνια φυλάκισης. Οι χρεώσεις εναντίον τους περιλαμβάνουν κλοπή και παράνομη κατοχή μετρητών και κοσμημάτων. Η σύζυγός του, η Leila Trabelsi, φημολογείται ότι εγκατέλειψε τη χώρα με πάνω από ένα και μισό τόνους χρυσού αξίας 50 εκατομμυρίων δολαρίων.

Μέχρι στιγμής έχουν επιστραφεί κεφάλαια συνολικού ύψους 68,8 εκατομμυρίων δολαρίων: 28,8 εκατομμύρια δολάρια από τον Λίβανο (τα έσοδα από τραπεζικό λογαριασμό που κρατείται στο όνομα της συζύγου του Ben Ali) και 40 εκατομμύρια δολάρια από την Ελβετία.

4. Sani Abacha, Πρόεδρος της Νιγηρίας (1993 - 1998)

Ο Abacha ήταν και ο 7ος στρατιωτικός κυβερνήτης της Νιγηρίαςως ο πρώτος νιγηριανός στρατιώτης να κάνει πλήρη Γενικά χωρίς να χάσει ούτε μία τάξη. Περιγραφόμενος ως ηθικός αυτουργός του πραξικοπήματος, ο Abacha οδήγησε το ένατο στρατιωτικό πραξικόπημα της χώρας που ανέτρεψε τη μεταβατική κυβέρνηση του αρχηγού Ernest Shonekan τον Αύγουστο του 1993.

Περιγραφόμενος ως ηθικός αυτουργός του πραξικοπήματος, ο Abacha οδήγησε το ένατο στρατιωτικό πραξικόπημα της χώρας που ανέτρεψε τη μεταβατική κυβέρνηση του αρχηγού Ernest Shonekanon τον Αύγουστο του 1993.

Κυβέρνησε τη χώρα για 5 χρόνια και φέρεται να απήγγειλε όσο και 2 δισεκατομμύρια δολάρια σε 5 δισεκατομμύρια δολάρια ενώ ήταν στην εξουσία.

Παρά την υποσχόμενη επιστροφή στη δημοκρατία, οι πράξεις του ήταν αυταρχικές.

Το δικαστήριο και ο τύπος ήταν όλα υπό τον έλεγχό του, καθώς και ο στρατός - μια ένοπλη δύναμη από 2.000 έως 3.000 άνδρες φύλαγαν την προεδρική βίλα, επομένως οι πολιτικές δραστηριότητες απαγορεύτηκαν.

Παρά την αντιδημοκρατική βασιλεία του, τα χρόνια του Abachaως στρατιωτικός πρόεδρος περιγράφηκε ως θαύμα. Το εξωτερικό χρέος ήταν ρεκόρ χαμηλό - από τα 36 δισεκατομμύρια έως τα 27 δισεκατομμύρια δολάρια, τα συναλλαγματικά αποθέματα αυξήθηκαν από 494 εκατομμύρια δολάρια σε 9,6 δισεκατομμύρια δολάρια και ο πληθωρισμός μειώθηκε από 54% σε 8,5%.

Ο Sani Abacha πέθανε στην Αμπούγια από υποψία καρδιακής προσβολής τον Ιούνιο του 1998, συγκεκριμένα τρεις μήνες μετά την επίσκεψη του Πάπα Ιωάννη Παύλλου Β στη Νιγηρία για τον Μετεωρολόγο του Κύπριου Michael Iwene Tansi.

Η επιστροφή των λεηλατηθέντων περιουσιακών στοιχείων που κατασχέθηκαν σε ξένες τράπεζες χαρακτηρίζεται ως η πιο επιτυχημένη, σε αντίθεση με τους άλλους διεφθαρμένους ηγέτες.

Μέχρι σήμερα έχουν επιστραφεί πάνω από 2,5 δισεκατομμύρια δολάρια από την Ελβετία και τις ΗΠΑ. Υπάρχουν ακόμη περισσότερες υποθέσεις στις Μπαχάμες, την Ιρλανδία, το Ηνωμένο Βασίλειο και τις Ηνωμένες Πολιτείες.

3. Ο Mobutu Sese Seko, Πρόεδρος του Ζαΐρ, τώρα Λαϊκής Δημοκρατίας του Κονγκό (ΛΔΚ) (1965-1997)

Το Mobutu Sese Seko μπορεί να χαρακτηριστεί ως Αφρικήτον πιο διεφθαρμένο ηγέτη που είναι γνωστός για την υποκίνηση πραξικοπήματος, ένας από τους οποίους τον έθεσε ως επικεφαλής των στρατιωτικών δυνάμεων του Κονγκό, αφού απομάκρυνε τον πρώτο δημοκρατικά εκλεγμένο ηγέτη της χώρας Patrice Lumumba κατά τη διάρκεια των κρίσεων του Κονγκό το 1960.

Πέντε χρόνια αργότερα, οδήγησε το δεύτερο πραξικόπημα που τον εγκατέστησε ως Πρόεδρο της χώρας.

Κατά τη διάρκεια των 32 ετών του αξιώματος, ισχυρίστηκευπεξαίρεσε πάνω από 4 δισεκατομμύρια δολάρια σε 5 δισεκατομμύρια δολάρια και η αμελής διοίκησή του έπληξε τη χώρα σε υπερπληθωρισμό (4,000% π. έως το 1991), μεγάλο εξωτερικό χρέος και τεράστιες υποτιμήσεις νομισμάτων.

Οι υπερβολές του Σέκο ήταν τόσο θρυλικές που πλήρωσετον παγκοσμίου φήμης σεφ Gaston Lenôtre για να παραδώσει προσωπικά το τούρτα γενεθλίων του απευθείας από το Παρίσι. ενθαρρύνει τη συστηματική διαφθορά · φιλοξένησε την πάλη τίτλου βαρέων βαρών παγκόσμιο πρωτάθλημα μεταξύ Muhammad Ali και George Foreman στην Κινσάσα τον Οκτώβριο του 1974 - γνωστή ως «Rumble στη ζούγκλα», κάθε μαχητής καταβλήθηκε 5 εκατομμύρια δολάρια για την εμφάνισή τους.

Ήδη τελείως άρρωστος, εγκαταλείπει τελικά την εξουσία τον Μάιο του 1996 κατά τη διάρκεια μιας εξέγερσης κατά της διοίκησής του και έφυγε στο Τόγκο και στη συνέχεια στο Μαρόκο, όπου πέθανε από καρκίνο του προστάτη το 1997.

Κανένα από τα περιουσιακά του στοιχεία που κρατούσε σε ξένες τράπεζες δεν ήτανποτέ δεν επέστρεψε στο Κονγκό. Τα περιουσιακά στοιχεία του Mobutu που διέθεσε η Ελβετία το 2009 ύψους 6,68 εκατομμυρίων δολαρίων παραδόθηκαν στην οικογένειά του λόγω έλλειψης συνεργασίας από την κυβέρνηση της ΛΔΚ, ο οποίος ήταν αναπληρωτής πρωθυπουργός ένας από τους γιους της Mobutu.

2. Ferdinand Marcos, Πρόεδρος των Φιλιππίνων (1965 - 1986)

Έγραφε έναν από τους πιο διεφθαρμένους ηγέτες του κόσμου,Ο Μάρκος εξελέγη ο 10ος Πρόεδρος των Φιλιππίνων το 1965 και κυβέρνησε τη χώρα για 21 χρόνια. Κατά τα έτη υπηρεσίας του, φέρεται να υπεξαίρεσε μεταξύ 5 δισεκατομμυρίων και 10 δισεκατομμυρίων δολαρίων που συγκεντρώθηκαν μέσω έξι καναλιών:

• την εξαγορά μεγάλων ιδιωτικών επιχειρήσεων ·
• δημιουργία κρατικών μονοπωλίων σε βασικούς τομείς της οικονομίας ·
• χορήγηση κρατικών δανείων σε ιδιώτες που λειτουργούν ως μέτωπα για τον ίδιο ή τους συνεργάτες του ·
• που επιτίθενται άμεσα στο ταμείο της χώρας και σε άλλα κυβερνητικά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα.
• αποπληρωμές και προμήθειες από επιχειρήσεις που εργάζονται στις Φιλιππίνες ·
• και την απομάκρυνση των ξένων ενισχύσεων και άλλων μορφών διεθνούς βοήθειας.

Τα έσοδα, σύμφωνα με πληροφορίες, ξεπλύθηκανκέλυφος εταιρειών, τότε επενδύονται σε ακίνητα στις Ηνωμένες Πολιτείες? ή κατατίθενται σε διάφορα εγχώρια και offshore τραπεζικά ιδρύματα, χρησιμοποιώντας ένα μείγμα ψευδώνυμων, αριθμημένων λογαριασμών και κωδικών ονομασιών.

Αφού ο Μάρκος έπεσε στην εξορία, μια επιδρομή στο παλάτι Malacanang στη Μανίλα εκθέτει τον πλούσιο τρόπο ζωής της οικογένειας.

Ένας κατάλογος των περιουσιακών στοιχείων που ανακαλύφθηκαν περιλαμβάνει πάνω από χίλια ζευγάρια παπούτσια που ανήκουν στην Πρώτη Κυρία, 888 τσάντες, 71 ζευγάρια γυαλιά ηλίου και 65 ομπρέλες.

Ένα οιονεί δικαστικό όργανο (PCGG) που ιδρύθηκε από τηνη κυβέρνηση των Φιλιππίνων το 1986 για να ανακτήσει τον πλούσιο πλούτο που έχει συσσωρευτεί κατά τη διάρκεια του καθεστώτος Μάρκος, έχει μέχρι στιγμής καταφέρει να ανακτήσει περιουσιακά στοιχεία σχεδόν 3,6 δισεκατομμυρίων δολαρίων, συμπεριλαμβανομένων 688 εκατομμυρίων δολαρίων που απελευθερώθηκαν από την Ελβετία το 2004.

1. Mohamed Suharto, Πρόεδρος της Ινδονησίας (1967 - 1998)

Κυβέρνησε την Ινδονησία για 31 χρόνια, ο Σουχάρτο κατατάσσεται στον κατάλογο των πιο διεφθαρμένων ηγετών όλων των εποχών με συγκεντρωμένη περιουσία ύψους μεταξύ 15 και 35 δισεκατομμυρίων δολαρίων.

Ο Μοχάμεντ Σουχάρτο έγινε ο δεύτερος πρόεδρος της Ινδονησίας μετά από ένα αποτυχημένο αριστερό πραξικόπημα.

Κατά τη διάρκεια της θητείας του, η χώρα γνώρισε οικονομική ανάπτυξη και μια ισχυρή αντι-κομμουνιστική στάση του κέρδισε οικονομική και διπλωματική υποστήριξη από τη Δύση.

Το ΑΕΠ της χώρας ήταν κατά μέσο όρο 6.7% ετησίως, με το ΑΕγχΠ να αυξάνεται από 806 σε 4,114 δολάρια ανά κάτοικο, μειώνοντας το ποσοστό φτώχειας στο 11% το 1997 (από το 45% το 1970), το προσδόκιμο ζωής ήταν 67 έτη (από 47 χρόνια το 1966) κατά περισσότερο από 60%, και η χώρα είχε φτάσει στην αυτάρκεια του ρυζιού.

Παρόλο που το επίτευγμα του κέρδισε ένα χρυσό μετάλλιο από τον FAO, υπήρξε μια ταχεία επέκταση της χώρας που ονομάστηκε KKN - Korupsi (διαφθορά), Kolusi (σύμπνοια) και Νεποτισμός (νεποτισμός).

Σύμφωνα με τον Robert Elson, τον βιογράφο του Suharto: "η διαφθορά ήταν ένα καλά διαχειριζόμενο franchise, όπως το McDonald's ή το Metro.

Ο Elson δήλωσε ότι παρόλο που ο Suharto δεν εφευρέθηκε το βάθος και το εύρος της διαφθοράς, κατάφερε σε μια κλίμακα που κανείς δεν είχε ξαναδεί.

Αλλά η παλίρροια έγινε κατά τη διάρκεια των ασιατικών χρηματοπιστωτικών κρίσεων και η Ινδονησία βρισκόταν στο χείλος της οικονομικής κατάρρευσης. Αυτό οδήγησε σε ταραχές και διαδηλώσεις που τον ανάγκασαν να παραιτηθεί.

Ο Σουχάρτο πέθανε το 2007 κατά τη διάρκεια αρκετών δικαστικών διαδικασιών με κατηγορίες που περιλάμβαναν κατάχρηση 550 εκατομμυρίων δολαρίων από επτά φιλανθρωπικές οργανώσεις που ελέγχει ενώ ήταν πρόεδρος και αστική δίκη ύψους 1,5 δισεκατομμυρίων δολαρίων κατά του.

Όσον αφορά την ανάκτηση περιουσιακών στοιχείων, η κυβέρνηση της Ινδονησίας το 2010 άσκησε επιτυχώς ιδιωτική αστική αγωγή κατά της οικογένειας Suharto για την ανάκτηση των 307,4 εκατομμυρίων δολαρίων.

Άλλες προσπάθειες σχετίζονται με $ 50.4 εκατομμύρια περιουσιακά στοιχεία που ελέγχονται από τον γιο του, Tommy, ο οποίος καταδικάστηκε για 15 χρόνια για να διατάξει τη δολοφονία του δικαστή του Ανωτάτου Δικαστηρίου της Ινδονησίας, ο οποίος τον καταδίκασε από δωροδοκία.