10 najbardziej skorumpowanych liderów, którzy kiedykolwiek żyli - wszystko, co powinieneś wiedzieć

Na całym świecie występują skorumpowani przywódcynarody świata, w tym Ameryka, Afryka, Azja i Europa - wszystkie są winne korupcji, ale tych kilku wymienionych poniżej wyjątkowo umieszcza się na liście dziesięciu ze szczególnego powodu, który wkrótce odkryjesz.

Ci skorumpowani przywódcy zostali uznani za winnych czynówkorupcji - przekupstwo, wymuszenia, pranie pieniędzy, grabieże, defraudacja funduszy publicznych, nadużywanie demokracji lub praw człowieka, przestępstwa wyborcze, oszustwa. Oto dziesięć najbardziej skorumpowanych liderów wszechczasów.

10 najbardziej skorumpowanych liderów na świecie

10. Arnoldo Alemán, prezydent Nikaragui (1997 - 2002)

Był 81. prezydentem Ameryki Środkowej i rządził przez 5 lat.

Pomimo złego stanu swojego kraju, ArnoldoWedług BBC Alemán ograbił miliony dolarów i został aresztowany krótko po swoim kadencji, pod zarzutem korupcji obejmującym 100 milionów dolarów funduszy państwowych.

Korzystanie ze spółek-shellów i nieuczciwe inwestycjekont w Panamie i Stanach Zjednoczonych, Alemán był w stanie prać narodowe środki, które wydał również na zakup aktywów o wysokiej wartości, w tym nieruchomości i certyfikatów depozytowych.

Wraz z niektórymi członkami jego rodziny i innymi byłymi ministrami został w 2003 r. Skazany za pranie pieniędzy, oszustwa, malwersacje i przestępstwa wyborcze oraz skazany na 20 lat więzienia.

Jednak Alemán został potajemnie zwolniony w styczniu 2009 r., Kiedy kontrowersyjne orzeczenie sądu uchyliło jego zarzuty o korupcję i uwolniło go.

Podobno na jego uwolnienie wpłynęło tajne porozumienie o podziale władzy z obecnym prezydentem kraju, Danielem Ortegą.

Tymczasem jedynym aktywem odzyskanym do tej porybyłym prezydentem przepadło i repatriacja około 2,7 miliona dolarów aktywów Alemana na rzecz rządu Nikaragui (przez Stany Zjednoczone) w 2004 r.

9. Pavlo Lazarenko, premier Ukrainy (1996–1997)

Były i piąty premier Ukrainyrzekomo sprzeniewierzył między 114 a 200 milionami dolarów w ciągu 1 roku urzędowania. Zostało to ujawnione w oficjalnym obliczu Organizacji Narodów Zjednoczonych, wykazując, że Pavlo Lazarenko spuścił 200 milionów dolarów (pół miliona każdego dnia).

Przelewał fundusze za pośrednictwem różnych bankówrachunki w Polsce, Szwajcarii i na Antigui, a także wyprały część gotówki za pośrednictwem spółki-muszli w Stanach Zjednoczonych, przeznaczonej na zakup różnych nieruchomości.

Lazarenko został zatrzymany przez szwajcarskie władze w 2008 roku, ale został zwolniony z poręczeniem w wysokości 3 milionów dolarów.

Jednak kiedy szwajcarski rząd odmówił mu wszystkiegoimmunitetu, uciekł do Stanów Zjednoczonych, gdzie został ponownie aresztowany za niewłaściwy wjazd, a następnie został oskarżony o 53 zarzuty spiskowe, pranie pieniędzy, oszustwa elektroniczne i transport międzypaństwowy skradzionej własności; skazany na 8 lat pozbawienia wolności w grudniu 2009 r. przez sąd w Kalifornii z grzywną w wysokości ponad 9 mln USD i przepadkiem aktywów o wartości 22,8 USD.

Lazarenko nigdy nie ukończył więzienia. Został zwolniony z amerykańskiego więzienia federalnego w listopadzie 2012 r. I do tej pory rząd Ukrainy nadal odzyskuje część skradzionych pieniędzy pozostawionych w Liechtensteinie (kwota nieokreślona), Antigui i Barbudie (87,1 mln USD), USA (271 mln USD), Guernsey ( 150 mln USD), Litwie (29 mln USD) i Szwajcarii (5,4 mln USD).

8. Alberto Fujimori, prezydent Peru (1990–2000)

Określany jako autorytarny siłacz i syn japońskiego imigranta, Alberto Fujimori, który był 45. prezydentem Peru rządził narodem przez 10 lat.

Chociaż przypisywano mu wiele dobrych uczynków, takich jak stłumienie powstańczych powstań i uratowanie kraju przed załamaniem gospodarczym, rzekomo zrabował ponad 600 milionów dolarów z funduszu publicznego.

Kiedy w 2001 r. Wybuchł skandal łapówkarski w trakcie jego trzeciej kadencji, Fujimori próbował zrezygnować za pośrednictwem faksu, ale został odrzucony przez kongres kraju, który nalegał, że należy go usunąć przez impeachment.

Po czterech latach na wygnaniu został aresztowany2005 r. W drodze do Chile i ekstradowany z powrotem do Peru, aby stanąć przed historycznym procesem, i otrzymał karę 21 lat więzienia za liczne zarzuty, w tym przekupstwo i przeszczep.

Jak dotąd nie odzyskano żadnych aktywów bezpośrednio powiązanych z Fujimori.

7. Jean-Claude Duvalier, prezydent Haiti (1971–1986)

Za 15 lat panowania były prezydent Haiti Jean-Claude Duvalier i jego kumple rzekomo zgromadzili od 300 do 800 milionów dolarów, co plasuje go na 7 miejscu na liście najbardziej skorumpowanych przywódców.

Duvalier odziedziczył prezydenturę Haiti (w wieku 19 lat) po śmierci ojca, François „Papa Doc” Duvalier.

Mały kraj jest znany jako jeden z najbiedniejszych, ale Departament Handlu USA poinformował, że 64% dochodów rządu zostało sprzeniewierzonych.

W czasie jego rządów krew kupiona od dawców z Haiti za 5 USD za kufel była sprzedawana Amerykanom za 35 USD za kufel, w tym miliony sprzedawane za pośrednictwem narkotyków i części ciała.

Został mianowany „Prezydentem na całe życie” w 1985 roku poreferendum poparło 99,9% ludności, ale Duvalier został wyparty przez powstanie w 1986 r. i uciekł do Francji, gdzie przebywał na emigracji przez 25 lat.

Dezerter został natychmiast aresztowany, gdy nagle wrócił w 2011 roku i oskarżony o korupcję i malwersacje.

Nie przyznał się do winy, ale sprawa nigdy nie była kontynuowana, ponieważ zmarł na atak serca w październiku 2014 r. W wieku 63 lat.

Odzyskane aktywa obejmują sprawę, do której wniesiono apelację w Szwajcarii (o wartości 6,5 mln USD) oraz aktywa Duvalier przechowywane w imieniu Fundacji Brouilly.

6. Slobodan Milosevic, prezydent Serbii / Jugosławii (1989–2000)

W ciągu 11 lat pracy jako prezydent Serbii (1990 -1997), ówczesny prezydent Federalnej Republiki Jugosławii najbardziej znany ze swojej roli w wojnach jugosłowiańskich, gdzie przewodniczył chaosowi i masowym mordom w Kosowie, Chorwacji i Bośni w latach 90.

Za jego panowania Miloszević rzekomo sprzeniewierzył ponad 1 miliard dolarów i jak donosi The Guardian w 2001 roku, bank centralny Jugosławii spekulował, że zabrano aż 4 miliardy dolarów.

Wierzono, że wtajemniczeni i jego bliscy krewniwyprały setki milionów dolarów przez dziesiątki cypryjskich firm-przykrywek, a szlak prowadzi do Szwajcarii, Grecji, Francji, Niemiec, Włoch, Libanu, Izraela, Rosji, Chin, Wielkiej Brytanii, Liechtensteinu i Południowej Afryki.

Oznaczony jako jeden z najbardziej skorumpowanych przywódców na świecie, Miloszević nigdy nie przeżył procesu sądowego po oskarżeniu o sprzeniewierzenie.

Został również oskarżony przez MTKJ za zbrodnie wojenne i zbrodnie przeciwko ludzkości.

Po tym, jak zmarł na atak serca w marcu 2006 r., Nie odnotowano odzyskania aktywów, pomimo rzekomo skradzionej kwoty.

5. Zine Al-Abidine Ben Ali, prezydent Tunezji (1987–2011)

Ben Ali został drugim prezydentem TunezjiListopad 1987 po tym, jak pozbawił prezydenta Habiba Bourguiby bezkrwawego zamachu stanu i zaczął rządzić krajem afrykańskim przez 23 lata z rzędu - to czas, gdy rzekomo sprzeniewierzył od 1 miliarda do 2,6 miliarda dolarów, co oznaczało go na 5. miejscu na liście najbardziej skorumpowanych przywódców w świat.

Tymczasem pod jego rządami krajzanotował 5% wzrost PKB. Pomimo wysiłków zmierzających do zmniejszenia o połowę wskaźnika ubóstwa w tym kraju (z 7,4% w 1990 r. Do około 3,8% w 2005 r.), Stopa bezrobocia była wysoka, pozbawiona praw obywatelskich biednych z obszarów wiejskich i miejskich oraz kontynuowano represje.

Doprowadziło to do wzrostu niepokojów, a jedną z dziwnych spraw był przypadek 26-latka, który stanął w ogniu po tym, jak miejscowi policjanci go prześladowali.

Incydent wywołał masowy protest, zmuszając BenaAli i jego żona uciekają z kraju, aby ubiegać się o azyl w Arabii Saudyjskiej (to samo miasto, w którym Uganda Idi Amin mieszkał na emigracji przed śmiercią w 2003 r.), Gdzie obecnie mieszkają.

Przeprowadzono dochodzenie w sprawie bogactwa Bena Aliw nowym rządzie konfiskującym jego majątek i majątek 114 członków jego klanu, w tym 550 nieruchomości, 48 łodzi, 40 portfeli akcji, 367 kont bankowych i ponad 400 przedsiębiorstw - wszystkie o wartości 13 miliardów dolarów, które według doniesień stanowią ponad jedną czwartą Tunezji PKB w 2011 r.

Ben Ali i jego żona zostali skazani w Tunezjizaocznie i skazany na 35 lat więzienia. Zarzuty wobec nich obejmują kradzież i nielegalne posiadanie gotówki i biżuterii. Jego żona, Leila Trabelsi, rzekomo uciekła z kraju z ponad półtora tony złota o wartości 50 milionów dolarów.

Do tej pory zwrócono środki w wysokości 68,8 mln USD: 28,8 mln USD z Libanu (czyli wpływy z rachunku bankowego prowadzonego na nazwisko żony Bena Aliego) i 40 mln USD ze Szwajcarii.

4. Sani Abacha, prezydent Nigerii (1993–1998)

Abacha był także 7. władcą wojskowym Nigeriijako pierwszy nigeryjski żołnierz, który został pełnym generałem, nie tracąc ani jednej rangi. Abacha, opisany jako szeregowy inicjator zamachu stanu, przewodził dziewiątemu zamachowi stanu w kraju, który obalił tymczasowy rząd naczelnika Ernesta Shonekana w sierpniu 1993 r.

Abacha, opisany jako szeregowy inicjator zamachu stanu, przewodził dziewiątemu zamachowi stanu w kraju, który obalił tymczasowy rząd naczelnika Ernesta Shonekanona w sierpniu 1993 r.

Rządził krajem przez 5 lat i rzekomo sprzeniewierzył od 2 do 5 miliardów dolarów podczas sprawowania urzędu.

Mimo obiecujących powrotu do demokracji jego działania były autokratyczne.

Sąd i prasa były pod jego kontrolą, a także wojsko - siły zbrojne od 2000 do 3000 mężczyzn strzegły willi prezydenckiej, dlatego działalność polityczna została zakazana.

Pomimo jego antydemokratycznych rządów lata Abachijako prezydent wojskowy został opisany jako cud. Zadłużenie zagraniczne było rekordowo niskie - z 36 do 27 miliardów USD, rezerwy walutowe wzrosły z 494 milionów do 9,6 miliarda USD, a inflacja została obniżona z 54% do 8,5%.

Sani Abacha zmarł w Abudży z powodu podejrzenia zawału serca w czerwcu 1998 r., A mianowicie trzy miesiące po tym, jak papież Jan Paweł II odwiedził Nigerię w celu beatyfikacji Cypriana Michaela Iwene Tansi.

Zwrot zrabowanych aktywów przechowywanych w zagranicznych bankach jest oznaczany jako najbardziej udany, w przeciwieństwie do innych skorumpowanych przywódców.

Do tej pory ze Szwajcarii i USA zwrócono ponad 2,5 miliarda dolarów. Nadal toczy się więcej spraw na Bahamach, w Irlandii, Wielkiej Brytanii i Stanach Zjednoczonych.

3. Mobutu Sese Seko, prezydent Zairu, obecnie Demokratyczna Republika Konga (DRK) (1965–1997)

Mobutu Sese Seko można określić jako afrykańskąnajbardziej skorumpowany przywódca znany z podżegania do zamachu stanu, z którego jeden umieścił go jako naczelnego wodza Konga sił zbrojnych, po tym, jak usunął pierwszego demokratycznie wybranego przywódcę kraju, Patrice'a Lumumbę podczas kryzysów w Kongo w 1960 r.

Pięć lat później poprowadził drugi zamach stanu, dzięki któremu został prezydentem kraju.

Podobno podczas swoich 32 lat urzędowaniasprzeniewierzył ponad 4 miliardy dolarów do 5 miliardów dolarów, a jego niedbała administracja pogrążyła kraj w hiperinflacji (4000% rocznie w 1991 r.), dużym zadłużeniu zewnętrznym i ogromnej dewaluacji walut.

Ekscesy Seko były tak legendarne, że zapłaciłświatowej sławy szef kuchni, Gaston Lenôtre, który osobiście dostarcza swój tort urodzinowy bezpośrednio z Paryża; zachęcał do korupcji systemowej; w październiku 1974 r. zorganizował walkę o tytuł mistrza świata w wadze ciężkiej między Muhammadem Ali i Georgem Foremanem w Kinszasie - znaną jako „Rumble in the Jungle”, za każdego wojownika zapłacono 5 milionów dolarów za ich pojawienie się.

Już nieuleczalnie chory, ostatecznie rezygnuje z władzy w maju 1996 r. Podczas powstania przeciwko jego administracji i uciekł do Togo, a następnie do Maroka, gdzie zmarł na raka prostaty w 1997 r.

Żaden z jego aktywów przechowywanych w zagranicznych bankach nie byłkiedykolwiek wrócił do Konga. Aktywa Mobutu wydane przez Szwajcarię w 2009 r. O wartości 6,68 mln USD zostały zwrócone jego rodzinie z powodu braku współpracy ze strony rządu DRK, którego wicepremier był jednym z synów Mobutu.

2. Ferdinand Marcos, prezydent Filipin (1965–1986)

Oznaczony jako jeden z najbardziej skorumpowanych liderów na świecie,Marcos został wybrany 10 prezydentem Filipin w 1965 roku i rządził krajem przez 21 lat. W trakcie swojej kadencji rzekomo sprzeniewierzał od 5 do 10 miliardów dolarów zgromadzonych przez sześć kluczowych kanałów:

• przejęcie dużych prywatnych przedsiębiorstw;
• tworzenie monopoli państwowych w kluczowych sektorach gospodarki;
• udzielanie pożyczek rządowych osobom prywatnym działającym jako front dla niego lub jego współpracowników;
• bezpośrednio napadać na skarb państwa i inne rządowe instytucje finansowe;
• łapówki i prowizje od firm pracujących na Filipinach;
• oraz wyłudzanie pomocy zagranicznej i innych form pomocy międzynarodowej.

Wpływy zostały rzekomo wypraneshell korporacje, następnie zainwestowane w nieruchomości w Stanach Zjednoczonych; lub zdeponowane w różnych krajowych i zagranicznych instytucjach bankowych, używając kombinacji pseudonimów, numerowanych kont i nazw kodowych.

Po wygnaniu Marcosa, nalot na pałac Malacanang w Manili ujawnił bogaty styl życia rodziny.

Wykaz odkrytych zasobów obejmuje ponad tysiąc par butów należących do Pierwszej Damy, 888 torebek, 71 par okularów przeciwsłonecznych i 65 parasoli.

Agencja quasi-sądowa (PCGG) utworzona przezRząd Filipin w 1986 r. w celu odzyskania źle zdobytego bogactwa zgromadzonego podczas rządów Marcosa, jak dotąd zdołał odzyskać prawie 3,6 mld USD aktywów, w tym 688 mln USD uwolnionych przez Szwajcarię w 2004 r.

1. Mohamed Suharto, prezydent Indonezji (1967–1998)

Rządził Indonezją przez 31 lat, Suharto znajduje się na szczycie listy najbardziej skorumpowanych przywódców wszechczasów, gromadząc fortunę od 15 do 35 miliardów dolarów.

Mohamed Suharto został drugim prezydentem Indonezji po nieudanym zamachu lewicowym.

Podczas swojej kadencji kraj cieszył się wzrostem gospodarczym, a silna postawa antykomunistyczna zapewniła mu wsparcie ekonomiczne i dyplomatyczne ze strony Zachodu.

Średni PNB kraju wyniósł 6.7% rocznie, przy wzroście PKB z 806 USD do 4 114 USD na mieszkańca, co obniżyło wskaźnik ubóstwa do 11% w 1997 r. (Z 45% w 1970 r.), Średnia długość życia wynosiła 67 lat (z 47 lat w 1966 r.), Śmiertelność niemowląt została zmniejszona o ponad 60%, a kraj osiągnął samowystarczalność ryżu.

Choć jego osiągnięcie przyniosło mu złoty medal od FAO, nastąpił szybki rozwój tego, co kraj nazwał KKN - Korupsi (korupcja), Kolusi (zmowa) i nepotyzm (nepotyzm).

Według Roberta Elsona, biografa Suharto: „korupcja była dobrze zarządzaną franczyzą, taką jak McDonald's lub Subway.

Elson powiedział, że chociaż Suharto nie wynalazł głębi i szerokości korupcji, poradził sobie na skalę, jakiej nikt wcześniej nie był w stanie zrobić.

Ale fala odwróciła się podczas azjatyckich kryzysów finansowych, a Indonezja była na skraju załamania gospodarczego. Doprowadziło to do zamieszek i demonstracji, które zmusiły go do rezygnacji.

Suharto zmarł w 2007 r. Podczas kilku procesów sądowych z zarzutami, w tym nadużywaniem 550 milionów dolarów z siedmiu organizacji charytatywnych, które kontrolował, podczas gdy jako prezydent oraz 1,5 miliarda dolarów z powództwa cywilnego przeciwko niemu.

Jeśli chodzi o odzyskanie aktywów, rząd Indonezji w 2010 r. Z powodzeniem wszczął prywatną sprawę cywilną przeciwko rodzinie Suharto o odzyskanie 307,4 mln USD.

Inne próby dotyczą 50 USD.Majątek warty 4 miliony aktywów kontrolowany przez jego syna, Tommy'ego, który został skazany na 15 lat za nakaz zabójstwa indonezyjskiego sędziego Sądu Najwyższego, który skazał go za korupcję.